غزل جبار بوزدار هر صدا اداسي جي آ گهٽا اداسي جي آ وڻي وئي مونکي ڪا ادا اداسي جي ساڻ ٿي اچي رهندي ڏس وفا اداسي جي زندگي جي ڪاڙهي ۾ آ هو ا اداسي جي هرمرض ڇڏي ويند ئي وِٺ دوا اداسي جي رنگ ٿو کپي ڪوئي ڏي حنا اداسي جي